Total miles travelled. The type of vehicle you used. A straightforward way to record your mileage manually for tax purposes is to use an Excel spreadsheet template. Our easy-to-use mileage log, which is also free to download, lets you quickly calculate the tax-deductible amount for each journey and add up the total once complete. November 14, 2023 12:44 PM. Timeero — Best Mileage Tracker With Segmented Tracking. TripLog — Mileage Tracking With Expense Tracker. Everlance — Mileage Tracker for Self-Employed Users. Driversnote — Mileage Tracking With iBeacon. MileIQ — Easy-to-Use Mileage Tracker. Pick The Best Mileage Tracking For Your Company. With your device already paired to your vehicle: Go to Vehicles in MileIQ by navigating to Menu > Account Settings > Personalization > Vehicles, and then tap on Add Vehicle. On the next screen, tap Add via Bluetooth to scan for your vehicle. Select your vehicle (or vehicle's Bluetooth designation, i.e. 'Handsfreelink' in the example below) from Fast Money. Szczur: gryzoń, który znany jest ze swojego niezbyt pozytywnego PR-u, coraz częściej wymieniany jest jako jedno z najinteligentniejszych zwierząt. Czy wszystkie opowieści o szczurach mają podłoże w faktycznym stanie rzeczy, czy może inteligencja szczura to tylko mit stworzony przez miłośników tych popularnych zwierząt? Z pozoru słowa szczur, inteligencja i zwierzęcy spryt wymieniane jednym tchem, mogą wydawać się nieco absurdalne. Połączenie szczura z wysokim ilorazem inteligencji zaprzecza temu, do czego przyzwyczaiły nas opowieści, bajki i niemiłe doświadczenia z tymi gryzoniami. Szczur, który w naturalnym środowisku żyje w rurach, kanalizacji oraz w ciemnych zakątkach piwnicy często kojarzony jest z prymitywnym gatunkiem, któremu bardzo daleko do bystrości popularnych zwierząt domowych. Czy jednak mózg szczura funkcjonuje znacznie gorzej niż mózg psa? Czy gryzonie, które potrafią wzbudzić wstręt i strach mogą okazać się jednymi z najinteligentniejszych zwierząt? Co na ten temat mówią badania i eksperci z dziedziny zwierzęcej inteligencji? 1. Mózg szczura a mózg człowieka 2. Szczur – inteligencja, która zdumiewa 3. Inteligencja szczura a wola przetrwania 4. Inteligentny szczur domowy Mózg szczura a mózg człowieka Aby przekonać się, jak funkcjonuje szczur, należy zacząć od zbadania jego mózgu. To mózg, niezależnie od gatunku i jego przedstawicieli decyduje o tym, czy dany osobnik cechuje się inteligencją i sprytem. Mózg i jego budowa decydują o tym, czy zwierzę reaguje na sporą ilość bodźców, czy potrafi rozpoznawać teren, komunikować się z innymi zwierzętami oraz czy potrafi zadbać o własne bezpieczeństwo i przetrwanie. Badania na temat szczurzego mózgu mogą więc wprawić w niemałe zdumienie. Otóż okazuje się, że mózg szczura budową bardzo przypomina mózg człowieka. W czym dokładnie przejawia się to podobieństwo? Wpływ na funkcjonowanie mózgu mają przede wszystkim komórki nerwowe. Im większa ich ilość, tym mózg wykazuje szersze pole działania. Komórki nerwowe u szczurów, podobnie jak u człowieka, otoczone są specjalną substancją, która umożliwia szybkie przesyłanie sygnału pomiędzy neuronami. Zarówno ilość komórek nerwowych, jak i tak zwanej substancji glejowej jest u szczurów podobna do tej, która występuje w mózgu człowieka. Umożliwia to szybką reakcję, przesyłanie i odczytywanie bodźców oraz zaawansowany rozwój komórek. Szczur – inteligencja, która zdumiewa Sprawnie działające komórki nerwowe umożliwiają szczurom poznawanie, uczenie się i zapamiętywanie niektórych, bardzo przydatnych informacji. Dzięki temu potrafią przetrwać niemal w każdym środowisku. Nie bez przyczyny mówi się więc o tym, że szczury (i karaluchy) przetrwają każdy kataklizm. Jest w tym sporo prawdy, a opiera się ona na doskonałym systemie poznawczym tych gryzoni. Co więcej, szczury posiadają zdolność uczenia się, w tym przede wszystkim na własnych błędach. To rzadkość w porównaniu do innych zwierząt, którym nauka idzie znacznie wolniej i błędy muszą zazwyczaj zostać kilkukrotnie powtórzone, zanim w mózgu zakoduje się informacja ostrzegawcza. Jeśli więc kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego tak trudno złapać szczura w pułapkę, być może miał on już z nią kiedyś do czynienia i nauczony własnym błędem, drugi raz się do niej nie zbliży. Inteligencja szczura a wola przetrwania Szczury cechują się także doskonałą umiejętnością rozpoznania terenu. Kiedy wchodzą na nowy obszar, poświęcają kilka dni na to, aby dokładnie zbadać warunki, w jakich się znajdują. Dzięki temu „rysują” w głowie mapę niebezpiecznych zakamarków, podejrzanych elementów oraz podejmują, jak się wydaje, bardzo racjonalną decyzję o tym, czy warto zostać w danym miejscu na dłużej. Ta ostrożność i niechęć do ryzykowania powoduje, że szczury są w stanie zamieszkać niemal w każdym środowisku, o ile sprzyja ono ich bezpieczeństwu i możliwości przetrwania. Decyzję o pozostaniu w danym miejscu, szczury podejmują grupowo. To kolejna cecha, która wyróżnia te zwierzęta, i która świadczy o ich rozwiniętej inteligencji. Podobnie, jak przedstawiciele innych gatunków, szczury mają świadomość, że w stadzie tkwi siła, dlatego starają się trzymać razem. Co ciekawe, gromada szczurów ma stricte wyznaczone osobniki, które odpowiedzialne są za konkretne zadania. Porządek i hierarchiczny układ sprzyja przetrwaniu, a ryzykowanie życiem dla potrzeb większej grupy jest wliczone w rozrachunek zysków i strat. Wbrew temu, co stereotypy mówią o tych zwierzętach, szczury cechują się także dużym poczuciem odpowiedzialności za swojego kompana. Są w stanie poświęcić własne poczucie bezpieczeństwa tylko po to, aby ratować kolegę, który znajduje się w tarapatach. Świadomość wartości towarzysza to rzadkość wśród różnych gatunków zwierząt, a empatyczne działanie oparte również o szybkie rozeznanie tego, co można stracić, świadczy o wysokim ilorazie inteligencji. Badania wykazują także, że wszelkie próby rozproszenia szczura za pomocą smakołyków, czy innych pokus, po prostu nie działają skutecznie. Szczur nie traci zmysłu orientacji oraz umiejętności podejmowania racjonalnych decyzji. Dba o bezpieczeństwo swoje i swoich towarzyszy, pozostawiając smakołyki dla innych gatunków, dających nabrać się na ludzkie sztuczki. Inteligentny szczur domowy Co do sztuczek, warto również wspomnieć o zamiłowaniu szczurów do uczenia się nowych trików. Tę umiejętność warto wypróbować ze szczurem domowym, który z pewnością uraduje się z możliwości pogimnastykowania swoich szarych komórek oraz spędzenia czasu w towarzystwie człowieka. Po raz kolejny należy tu obalić nieprzyjemne dla szczurów stereotypy — wbrew temu, co się o nich mówi, to bardzo towarzyskie zwierzęta, które przepadają za wspólną zabawą i uczeniem się nowych komend i sztuczek. Czego może nauczyć się domowy szczur? Reagowania na imię, wchodzenia na dłoń, stawania na dwóch łapkach na zawołanie. To tylko niektóre sztuczki, które przyniosą wiele radości Tobie i Twojemu pupilowi. Szczególnie inteligentny szczur potrafi nawet nauczyć się aportować przedmioty, przynosić jedzenie, oraz wykonywać wiele innych sztuczek, które potrafią zaimponować człowiekowi. Jak to więc jest, czy szczury są mądre, czy może warto nadal zamykać je w stereotypach? Zdecydowanie nie warto. Szczury to jedne z najinteligentniejszych zwierząt i najwyższy czas, aby docenić ich spryt, wolę przetrwania i umiejętność odnalezienia się w każdym terenie. Warto pamiętać także, że szczury przejawiają sporo towarzyskiego zachowania względem ludzi, dlatego następnym razem, kiedy spotkasz w piwnicy szczura, spróbuj podejść do niego z sympatią i podziwem dla jego intelektu. Ludzie, którzy mają wartość IQ powyżej 140 mają doskonałe predyspozycje dla działalności twórczej i określają pozostałym kierunek oświaty. Wartości IQ między 130 i 140 osiąga nie całe 3 % populacji. Chodzi o wyjątkowo wysoką wartość IQ. Wartość IQ powyżej 140 Ludzie, którzy mają wartość IQ powyżej 140 posiadają doskonałe predyspozycje dla działalności twórczej i określają pozostałym kierunek oświaty. Są geniuszami w danym czasie, wymyślają nowe teorie i urządzenia. W populacji jest około 0,2 % takich ludzi. Ze słynnych osobowości, które osiągają takie wartości, można wymienić np. Billa Gatesa lub Stephena Hawkinga. Wartość IQ od 131 do 140 Wartości IQ między 130 i 140 osiąga nie całe 3 % populacji. Chodzi o wyjątkowo wysoką wartość IQ. Ludzie z tymi wartościami są dobrymi menedżerami lub fachowcami w swojej dziedzinie. Są również dobrymi naukowcami i badaczami. Na przykład kalifornijski guwerner i były aktor Arnold Schwarzenegger lub aktorka Nicol Kidman mają IQ w granicach tych wartości. Wartość IQ od 121 do 130 Wartości między 121 i 130 są uważane za wysoko ponad przeciętne. Osoby z tymi wartościami z łatwością ukończą wyższą uczelnię i mogą osiągnąć doskonałe wyniki w dziedzinach twórczych i menedżerskich. Ta grupa stanowi około 6 % populacji. Wartość IQ od 111 do 120 Chodzi o ponad przeciętną inteligencję. Dla tych osób studia na wyższej uczelni i ukończenie jej nie będzie ssprawiało problemu. Jeżeli taka osoba jest pracowita może uzyskać wyjątkowe stanowisko pracy na rynku pracy. W populacji znajdziemy około 12 % ludzi z takimi wartościami IQ. Wartość IQ od 101 do 110 Zmierzone wartości IQ między 101 i 110 są uważane za wysoką średnią. Osoba z tymi wartościami ukończy wyższą uczelnią z trudnościami, ale jeżeli jest konsekwentna i pracowita, to może osiągnąć wyjątkowe stanowisko pracy. W populacji znajdziemy całe 25 % takich osób. Wartość IQ od 91 do 100 Zmierzone wartości IQ między 91 i 100 są uważane za średnią inteligencję, którą ma około 25 % osób. Osoby z tymi wartościami zdadzą egzamin maturalny bez problemów i pracują zazwyczaj w średnim menedżmencie. Wartość IQ od 81 do 90 Ludzie z tymi wartościami IQ między 81 i 90 potrafią ukończyć szkołę podstawową i znajdą dobrą pracę w zawodach i czynnościach manualnych. Chodzi o lekko poniżej przeciętną inteligencję. W populacji jest 10 % takich osób. Wartość IQ od 71 do 80 Chodzi o niższy stopień upośledzenia umysłowego. Osoby z tymi wartościami IQ z trudnością ukończą szkołę podstawową, ale szkołę specjalną ukończą prawie bez problemu. Te osoby stanowią jedną dziesiątą populacji. Wartość IQ od 51 do 70 Osoby z wartościami IQ między 51 i 70 ukończą szkołę specjalną, jeżeli ktoś poświęci im wystarczająco dużo czasu i wysiłku. Są zdolne zadbać o siebie, podołają codziennym czynnościom. Chodzi o lekkie upośledzenie umysłowe (debilizm). W populacji takich osób jest nie całe 7 %. Wartość IQ od 21 do 50 Chodzi o średnie upośledzenie umysłu (imbecylizm). Osoby z tymi zmierzonymi wartościami są niezdolne do wykształcenia, ale są zdolne zadbać o siebie i żyć w miarę samodzielnie. W populacji jest około 2 % takich ludzi. Wartość IQ do 20 Chodzi o ciężkie upośledzenie umysłu (idiotyzm). Taka osoba nie jest zdolna wykształcenia i wychowania. Często jest zależna od pomocy drugich, sama nie potrafi zadbać o siebie, często żyje we swoim własnym świecie i nie pojmuje otoczenia. W populacji jest około 0,2 % takich ludzi. Czy pies potrafi kochać swojego opiekuna ? Często mówimy że kochamy nasze zwierzęta i jednocześnie jesteśmy przekonani, że one też nas kochają. Nie potrafimy sobie wyobrazić, że nasz ukochany pies mógłby nie odwzajemniać uczuć jakim go obdarzamy. Pozostaje odpowiedź na pytanie, czy jest to miłość w ludzkim znaczeniu tego słowa, taka sama jak my ją postrzegamy i odczuwamy. Wiele osób nie ma co do tego najmniejszej wątpliwości, inni się z nimi nie zgadzają i uważają, iż wiara w to, że ich pies potrafi kierować się bardzo szlachetnymi, z punktu widzenia człowieka uczuciami, jest pozbawiona podstaw. Wyjątkowo łatwo przypisujemy psu zdolność do złych emocji, posądzamy go że pogryzł buty żeby zrobić nam na złość i nasikał na dywan, żeby zemścić się za to, że musiał zostać sam w domu. Prawda jest taka, że pies nie zna takich uczuć, potrzeba zemsty i satysfakcja, że udało się zrobić komuś przykrość są zastrzeżone tylko dla ludzi. Pies bezwarunkowo kocha swojego pana, nawet wtedy, kiedy jest jego oprawcą. W przeciwieństwie do człowieka jest bezinteresowny, nigdy nie porzuci swojego opiekuna dla kogoś, kto zapewni mu bardziej luksusowe posłanie i miskę. W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: czy pies rzeczywiście potrafi kochać swoich opiekunów i czy to uczucie ma wpływ na jego zachowanie - czy też jest to tylko wytwór naszej wyobraźni, zacznijmy od definicji miłości. Z punktu widzenia fizjologii człowieka jest to stan organizmu, w którym wytwarza on hormony szczęścia zwane feromonami, między innymi dopaminę, serotoninę i oxytocynę. Psy również je wytwarzają i to w dodatku w taki sam sposób jak ludzie, co wprowadza je w identyczny stan emocjonalny, jaki w przypadku człowieka nazywamy miłością. Zmiany hormonalne stwierdzone u psa wpatrującego się w swojego pana, pokrywają się z tymi, jakie w podobnej sytuacji wystąpiły u poddanych badaniom ludzi. Mimo, że zostało to naukowo udowodnione, prowadzący badania nadal w przypadku psów mają problem z nazywaniem rzeczy po imieniu i zamiast powiedzieć co jest oczywiste, że psy kochają, chętniej mówią o przywiązaniu. Psy potrafią okazywać wiele przypominających „ludzkie” emocji, tyle że zazwyczaj robią to w sposób bardziej ekspresyjny i intensywny. Właściciel wychodzi z domu na kilkanaście minut, a po jego powrocie pies wita go z taką samą radością, jakby go miesiąc nie widział. Dzieje się tak dlatego, że pies nie potrafi myśleć, analizować sytuacji i racjonalizować swoich emocji. Zawsze nadstawia uszy, drży z podniecenia i biegnie do drzwi, kiedy usłyszy odgłos jego samochodu. Często wyczuwa go jeszcze zanim cokolwiek zdoła usłyszeć. Zawsze tak samo entuzjastycznie reaguje na jego widok, bez względu na to, jak długo go nie było. Ktoś może powiedzieć, że to nic nadzwyczajnego - określony bodziec wywołuje określone zachowanie, ale chętnie i chyba nie bez racji przypisujemy mu bardziej mistyczne uzasadnienie. Bardzo trudno oceniać emocje psa, wystarczy go jednak uważnie poobserwować, żeby zauważyć różne sygnały, jakie na każdym kroku wysyła swojemu panu. To może być pełne miłości wpatrywanie się w jego oczy, radosne poszczekiwanie i machanie ogonem lub głowa położona na jego kolanach, kiedy siedzi przed telewizorem. Zazwyczaj się już tego nie widzi, ale on cały czas nam je wysyła. Tak, jakby chciał powiedzieć: bardzo cię kocham! Jedno go w tym okazywaniu uczuć różni od ludzi - nie potrafi oszukiwać, jego reakcje są bezinteresowne i odzwierciedlają rzeczywisty stan emocjonalny, nigdy nie będzie się wdzięczył do kogoś kogo nie lubi tylko dlatego, że mu się to jaki sposób pies okazuje uczucia ? • domaga się pieszczot po jedzeniu Jeśli po opróżnieniu miski wraca do właściciela, żeby dzielić się swoja sytością i zadowoleniem, to znaczy że do szczęścia jest mu już tylko potrzebna jego bliskość. Pies zazwyczaj przywiązuje dużą wagę do jedzenia, w przypadku wielu z nich można nawet mówić o łakomstwie, jeśli więc po posiłku chce być blisko swojego pana to nie dlatego, że ma ma nadzieję jeszcze coś od niego wysępić, tylko bezinteresownie okazać mu swoje uczucia. • wpatruje się w oczy swojego pana Ekspert od psich zachowań Brian Hare twierdzi, że pies za pomocą wzroku przekazuje najsilniejsze uczucia. Potwierdzają to badania prowadzone przez zespół Paula Zaka, które wykazały, że pod wpływem kontaktu wzrokowego z opiekunem, u psów wytwarza się oksytocyna, zwana hormonem miłości. Poprzednio było już wiadomo, że głaskanie psa powoduje jej wydzielanie u ludzi, ostatnie badania pokazały, że ta chemia działa w dwie strony. • daje całuski Pies liże z różnych powodów, ale najważniejsze jest polizanie po twarzy, zastrzeżone wyłącznie dla osób dla niego najbliższych i najważniejszych. Jego opiekun powinien się czuć szczególnie wyróżniony, bo to oznacza że pies obdarza go wielkim uczuciem i zaufaniem. • tuli się do swojego opiekuna Czasem pies przytula się do swojego pana kiedy się czegoś boi i szuka wsparcia, ale najczęście jest to okazywanie uczucia, jakim go obdarza. Nawet wtedy, gdy dla psa jest to tylko szukanie bezpieczeństwa, świadczy to o tym, że ufa opiekunowi i wie, że zawsze może na niego liczyć. • manifestuje swoją uległość i zaufanie Wywraca się wówczas na grzbiet, nie tylko dlatego, że oczekuje pieszczot, choć oczywiście zawsze są mile widziane, ale przede wszystkim po to, by pokazać jak bardzo jest swojemu panu oddany i jak wielkie ma do niego zaufanie. A to są dwa główne elementy miłości do właściciela. • oddaje swoją ulubioną zabawkę Pies nie zawsze traktuje to jako zaproszenie do zabawy, bardzo często próbuje w ten sposób pokazać opiekunowi swoje uczucie i zapewnić go, że jest dla niego naturalnym liderem, któremu skłonny jest oddać wszystko, nawet to, do czego jest bardzo przywiązany i czego nikomu innemu nie zgodziłby się oddać. • spokojnie pozwala opiekunowi wyjść z pokoju Wiele osób uważa, że pies jest jest z nimi uczuciowo związany, bo w momencie kiedy wychodzą z domu wpada w skrajną histerię. Ma to oznaczać, że tak kocha swoich właścicieli, że bez nich nie wyobraża sobie życia. Tymczasem są to objawy syndromu osamotnienia a nie uczucia. Znawcy psiej psychiki twierdzą, że właśnie akceptacja nieobecności opiekuna świadczy o zaufaniu i pewności, że jego pan nigdy go nie skrzywdzi, nie opuści i z pewnością do niego wróci. • szaleje bo usłyszał samochód właścicieli To akurat znamy wszyscy, nie wiem jak on to robi, ale bezbłędnie odróżni dźwięk silnika samochodu swojego pana, nawet gdyby był identyczny jak samochód sąsiada. W jednej chwili jest pod drzwiami żeby go powitać i pokazać jak bardzo się cieszy z jego powrotu. Piski, skoki, bieganie, poszczekiwanie, zabawka w pysku – to wszystko żeby pokazać, że skoro jego ukochany pan jest w domu, nic więcej mu do szczęścia nie trzeba. • ziewa razem ze swoim opiekunem Wiadomo, że ziewanie jest zaraźliwe i dotyczy to nie tylko ludzi, ale równeż psów. Najnowsze badania wykazały, że "zarażają" się nim przede wszystkim osoby uczuciowo ze sobą związane. Tę samą prawidłowość stwierdzono również u psów, które nie reagują na ziewanie ludzi, których nie znają. Trudno się oprzeć wrażeniu, że pod względem emocjonalnym psa i bliskich mu ludzi łączy znacznie więcej niż się powszechnie sądzi. Tyle, ze przewaznie sie nad tym nie zastanawiamy.

ile iq ma pies